ـما همه نیازمند عشق ایم .عشق بخشی از سرشت انسانی است،به همان اندازه خوردن،نوشیدن و خفتن .گاهی به هنگام تماشای یک غروب زیبا،خود را کاملآتنها می بابیم و می اندیشیم :«این زیبایی اهمیت ندارد ،چون کسی را ندارم تا در این زیبایی با او سهیم شوم.»
در چنین مواقعی باید بپرسیم:چند بار نثار کردن عشق مان را از ما خواسته اندو ما امتناع کرده ایم؟چند بار از نزدیک شدن به کسی و گفتن آن که دوستش دارم ،ترسیده ایم؟
از تنهایی حذر کنید . به اندازه خطرناک ترین داروهای مخدر خطرباک است. اگر غروب دیگر برای شما معنایی ندارد،فروتی باشید و به جست و جوی عشق برخیزید
یه روز دلم گرفته بود مثل هوای بارونی
از اون هواها که خودت حال و هواشو میدونی
اگه بشه با واژه ها حالم رو تعریف بکنم
تو هم منو شعر منو با همه حست می خونی
سلام
حالا عشق باشه الکی هم باشه مهم نيست
عشق مجازی مقدمه ای برای ورود به عشق حقيقی است
موفق باشيد
به نظر من عشق از اولش باید واقعی باشه...ممکنه از اول خودشو نشون نده..ولی بعداٌ خودشو نشون می ده.... ولی عشق الکی به درد نمی خوره ...چون ممکنه به عشق دروغین تبدیل بشه