لهظه ها

                      لهظه هاست که آدمی را هیچ وچوچ می کند
                 لهظه هاست که انسان را فرسوده و خسته از زندگانی می کند
                        لهظه هاست که عمر را به پایان می رسانند                    
                         لهظه هاست که انسان رو فریب می دهد
                                بیاید از پس لهظه ها بگریزیم
                             به امید لهظه بعدی، زندگی نکنیم
                 اینگونه بی اندیشیم که انگار لهظه ی پس راه ما نیست
                و از همین لهظه لذت ببریم نه به امید لهظه بعدی......      
                      

تنها ترین تنها ها کسی نیست جز امیر

        وقتی دل ارزش خودش را ازدست بدهد..چشمهایت دیگر اشکی برای ریختن
        نداشته باشند..وقتی دیگر قدرت فریاد زدن را هم نداشته باشی...وقتی دیگه
        هر چه دل تنگت خواسته باشدگفته باشی...وقتی دیگر دفترو قلم هم تنهایت
        گذاشته باشند...وقتی از درون تمام وجودت یخ بزند...وقتی چشم از دنیا ببندی
        و آرزوی مرگ بکنی...وقتی اهساس کنی دیگر هیچ کس تو را درک نمیکند...
        وقتی اهساس می کنی تنها ترین تنها ها هستی...وقتی باد شمع های روشن اتاقتو
        خاموش کنند...چشمههایت را ببند...و از ته دل بخند...که با هر بار لبخند روهی خاموش
        جان می گیرد و درخت پیر جوان می شود !  
        

فراموشی را با دردناک ترین ....

فراموشی را بستا بیم
زیرا که یاد ما را پس از مرگ
نزدیک ترین دوست زنده نگاه می دارد
فراموشی را با دردناک ترین نفرین ها 
                       بیاموزیم 
زیرا انسان دوستانش را فراموش می کند
کتا بهای را که خوانده را فراموش می کند
ورنگ مهربان نگاه یک رهگذر را 
         آن هم فرآموش می کند.... 

درد دو دل

هرف را باید زد!
درد را باید گفت!
سخن از مهر من وجور تو نیست
سخن از
متلاشی شدن دوستی است
و عبث بودن پندار سرور آورمهر
آشنایی با شور!
و جدایی با درد!
و نشستن در بهت و فراموشی
یا غرق غرور؟!

رنگ عشق

خیلی وقته دیگه بارون نزده
رنگ عشق به این خیابون نزده
ابر چشمام پره اشکه ای خدا
وقتشه دوباره بارون بزنه .

شاید آن روز تو برگردی

وقتی اومدی
کسی تو رو ندید
ولی من دیدم
کسی تو رو هس نکرد
ولی من با تمام وجوذ هضورت رو هس کردم
همیشه دلم می خواد
برات شعری بنویسم؟ آرزوووووووو
عاشق باشم و دل تنگ
نگذاشته است...نمی گذارد
دلم میخواد....میخواست.... مجنون باشم
نمی گذارد....نگذاشته است
همین خورده ریزی که اسمش
                                                زندگی است
باری دست می سازیم امید داریم
که روزی برای تو
وزیستن عاشقانت شعری بنویسم
                                                        شاید آن روز تو برگردی

هرف های یک عاشق

همیشه  قوصه چیزی رو بوخور که ارزش 
                                                     
                                                       قوصه خوردن رو داشته باشه


قوصه روزهایی که رفته و دیگه هیچ وقت بر نمی گرده
روزهای که روی صندلی تو پارک می شستیم
و روزهای پاییزی که صدای خشخش برگ ها یی که زیر پای ما صذا می کرد
قوصه روزهای که در کنار هم بودیم و لی هالا ....
و هالا تو رفتی و من به جای خالی تو رو صندلی ......

دادگاهی عشق

نام:سکوت
نام خانوادگی:تنهای
مهل سکونت:بیا بان عشق
 
دوره مهکومیت: تا آخر......

مدت مهکومیت: نا معلوم

هکم صادره:سوختن و ساختن
                                                                

دل تنگی

ای نامه ی که می روی                  بسویش از جانبه من ببوس رویش

فقط می خوام تو نامم  از غم و قصه خودم بگم براش  که چرا رفتی و من رو تنها گوذاشتی و...

نامه رو می دم به کلاغ قصه ها برات بیاره                             بای بای

 


بازم کلاغ قصهه ها رفتو به خونش نرسید
                                                      
                                                       یک سوار عاشقو هیچ کی تو آیینه ها ندید
 
 هادثه ی عزیز من تنها تو موندنی شودی

                                                          بین همه ترانهام تنها تو خوندنی شوی 
 بورو به سلامت فقط نامه رو سالم ....

فقط برای تو می نوازم