خالی......

چشمهایم خالی است
خالی از سایه سنگین نگاهی عاشق
دستهایم خالی است
خالی از وسعت باهم بودن
خالی از حجم نوازشگر عشق
در کنار تو پر آواز شدن
در کنار تو به تنهایی و غم خنده زدن
با تو همدم شدن
با تو همرازشدن
با تو دوساز شدن
با تو آغاز سخن از هر چیز
کیست با این همه امید دراز ؟
با تو ماندن  با تو بودن   آرزوی تنهای من است

اسیر چشمانت....

من آن رنجیده خاطر اسیر چشم یار بی وفایم
 من آن رفته از یاد در این دونیای بی عشق و وفایم
من آن گمگشته در ظلمت شبهای سیاه و تارم
 من آن خسته دل در فکر رهایی از زندانم
من آن اسیر چشمان سیاه نا مهربانم
 من آن دیوانه در شهر و دیار عاقلانم
من آن سکوت مرگبار در کنار هزاران فریادم

دعای شبانه...

شبی بی حوصله رفتی دعا کردم که بر گردی

خدا را تا سحرآن شب صدا کردم که بر گردی
کنار پیچک خاموش و زرد با غچه ماندم

تمام لحظه هایم را فنا کردم که بر گردی
من از آواز پاییزی شدم ،دیگر می دانم

چه بیهوده دلم را مبتلا کردم که برگردی

---

۲تا خبر
۱:به داداشم امید هکر سر بزنید چون سایتش راه اندازی شد
۲:دوستانی که می خوان لینک شون تو وبلاگ باشه بهم خبر بدن

آخرین حرف

غرورم را شکستی
سکوتم را شکستی
مرا در انتظاری تلخ سو زاندی
پرستوهای عاشق را تو تر ساندی
تمنای دلم را در غروبی سرخ رد کردی
و نامت را بر تخته سنگی حک کردم
تو دستان غریبم را رها کردی
قناری را میان دود گم کردی
تو را با کوله باری غم وداع کردم
و با چشمان گرانم دعا کردم
ولی تو غافل از قلب پاکم
مرا با آخرین حرفت
شکستی و خران کردی

مرز احساس

تو دنیای منی بی انتها و ساکت و سرشار
و من تنها در این دنیای دور از غصه مهمانم
تو مثل مرز احساس قشنگ و دور و نامعلوم
و من در حسرت دیدار چشمانت رو به پایانم
تو مثل مرهمی بر بال بی جان کبوترها
و من هم یک پرنده تشنه بارانم
بمان امشب کنار لحظه های بی قرار من
ببین با تو چه رویایی است رنگ شوق چشمانم

---

دوستان ۲ تا خبر
۱:من با بچه های ۴۰ چراغ مینویسم به اسم میتی کمان
۲:یک وبلاگ گروهی هم هست که به اسم عهد جدید اوجا رو هم ۸ نفره مینویسیم

رباعی نامه (قسمت سوم)

در کوره?رهی که پـیش ِ رویم باشد
جز عشق ِ تو کو که چـاره?جویم باشد؟
در آخر ِ راه ِ من تباهی است اگـر...
کفبین ِ پـیاله پـیشگـویم باشد

در ماذنه?ی ِ عشق ... صلا می?دادند
با رنگ ِ تو عشق را جلا می?دادند
رفتم که ببینم چـه خبر هست آنجا
دیدم که مصیبت و بلا می?دادند

آنجا که تویی ... بهار و باران باشد
شادی ِ دل ِ تمام ِ یاران باشد
من ... بوته?ی ِ خشک ِ تشنه?ی ِ غمگـینم
چـشمم نگـران ِ چـشمه?ساران باشد

چـون باد به باغها دوانم کردی
چـون آب به جویها روانم کردی
چـون پـیر شدم برای ِ تکرار شدن
با بوسه?ای از لبت جوانم کردی

با آنکه از این عشق ِ تو خستم دل ِ خویش
ولله که ندانم به که بستم دل ِ خویش
باید که مجازات شوم باقی ِ عمر
کز بین ِ دل و جام شکستم دل ِ خویش

با آنکه بسان ِ شعله داغم شب و روز
بی روی ِ تو بی چـشم وچـراغم شب و روز
باران ِ نوازش ِ نگـاه ِ تو کجاست؟
خشکیده?ترین درخت ِ باغم شب و روز

ای آیه?ی ِ عاشقانه ! تفسیر ِ تو چـیست؟
جز آتش و جز زبانه تاثیر ِ تو چـیست؟
جانی که چـو قاصدک برت می?آمد
تو... سوخته?ای . نگـو که تقصیر ِ تو چـیست؟

باری ... گـنهِ تو دل شکستن باشد
یا رشته?ی ِ مهر را گـسستن باشد
زان دام که دل فکند رَستن باشد
دیوانه?ی ِ خود به بند بستن باشد

چـشمم بنگـر تو ... گـله می?بارد از او
در خانه?ی ِ دل زلزله می?بارد از او
بگـریزم از آن زلف ِ تو زیرا که اگـر
زنجیر شود سلسله می?بارد از او

از بار ِ غمت ببین شکستم یا نه؟
وز جام ِ ستایش تو مستم یا نه؟
در من بنگـر خوب تماشایم کن
من لایق و در خور ِ تو هستم یا نه؟

ای بغض ِ شکسته ! ناله را معنی کن
ای ژاله?ی ِ اشک ! لاله را معنی کن
از بحر ِ معانی گـهری بیرون آر
چـون تشنه?دلان ... پـیاله را معنی کن

در حسرت ِ تو اشک ِ روانم چـه شود؟
و ز داغ ِ غمت آتش ِ جانم چـه شود؟
امروز که بودی دل ِ من تاب نداشت
فردا که تو می روی ندانم چـه شود

من بی غم ِ دوست ... شاد نتوانم زیست
تا سر ندهم به باد ... نتوانم زیست
سلطان ِ ازل که لحظه?ای جان ِ مرا
دور از تن ِ تو نهاد ... نتوانم زیست

باید که غمت به جام ِ جانم ریزد
وز شعله?ی ِ عشق در دهانم ریزد
این ساقی ِ جام ِ هستی از روی ِ زمین
باید که شبی بر آسمانم ریزد

بازآی و درختِ بی?بهارم بشکن
هر شاخه بر اوست برگ و بارم بشکن
بازآی و به هر روش که خود می?دانی
از چـشم ِ خماریت خمارم بشکن

هر دل که بهانه?ی ِ هوای ِ تو گـرفت
آهنگ ِ سرود ِ خوش?نوای ِ تو گـرفت
از ناز ِ طبیب بی نیازش کردی
آن لحظه که درد ِ بیدوای ِ تو گـرفت