سلااااااااام...خوبی؟ خیلی خوشحال شدم که دیدم ما رو فراموش نکردی..:) :) :) من نمی تونم عکس رو ببینیم..:( :( :( برام دعا کن..آخه یه چیزی شده که اعصابم حسابی خرابه..:( خوش باشی.. فعلا..
نمی دانم چرا همه رودهای جهان به قلب من می ریزند و همه پرنده های عالم در قفسه سینه من به پرواز در می آیند!
چشمان من آیا قدرت باریدن این همه آب را خواهند داست؟ آرواره های خسته من خواهند توانست آواز این همه پرنده را از میان لب ها فریاد کنند؟
خدایا اینجا چه خبر است، هزاران کودک ترسیده در کنج دلم کز کرده اند! آخر مردمکان خون گرفته دیده گانم را چقدر به چرخش درآورم تا نگرانی آنها را باز تابم؟
اینجا زیارتگاه کدام امامزاده است که این همه آشفته دل بر آن دخیل بسته اند؟ این پارچه های سبز، آبی، زرد، قرمز، این دردهای رنگارنگ!
آن دست های مهربانی که این همه زخم را مرهم خواهد نهاد، کجاست؟ دستان من که حتی نتوانستند لرزش لب هایم را بگیرند!
من به کجا پناه برم؟ چرا هر رهگذری که از کوچه ما می گذرد در خانه مرا به صدا در می آورد؟
کسی به من بگوید: من کیمین قاپی سین دویوم؟
پارامیس
یکشنبه 24 خردادماه سال 1383 ساعت 04:28 ب.ظ
salam amir jan vaghan az webloget lezat bordam movafagh bashi azizam nemidanam to midani ke dishab ta sahar dar koche bodam nakhabidam , nakhandidam asir ghose bodam .nemidanam to midani ke dishab moghe shamat,govarai vojodat ghose mikhordam na man ba kas,na kas ba man faghat man,ba khoda bodam che sakhti ha keshidam ta haman shab ra sahar kardam ghorbonet paramis
امیر
پنجشنبه 28 خردادماه سال 1383 ساعت 06:46 ب.ظ
سلام بهروز جون........خوبی عزیز؟.....خوش میگذره؟..... زیبا بود...موفق باشی............
بخواب ...
منم اینجا یادگاری مینویسم تا شاید بهاری در انتظارم باشه
شعر قشنگی بود
خیلی عالی بود موفق باشی
دیگه تعریف نداره که؟!
منم آپدیت کردم.سر بزن.
سلام.خوبی؟.
مرسی اومدی عزیزم. شاد باشی .قربانت
سلام . مرسی . زیباست . . . .
سلااااااااام...خوبی؟
خیلی خوشحال شدم که دیدم ما رو فراموش نکردی..:) :) :)
من نمی تونم عکس رو ببینیم..:( :( :(
برام دعا کن..آخه یه چیزی شده که اعصابم حسابی خرابه..:(
خوش باشی..
فعلا..
اول سلام بعد هم اینکه چرا این عکس باز نمیشه؟!!! بعد تر هم آهنگ جدید مبارک ....
:-)
سلام خوبی .ایول مرسی از پیامات که برام توو مسنجر میفرستی خیلی محبت میکنی..خلاصه من تورو دوست دارم :)) خوش گل بود..سهیل
سلام بهروز وثوق وبلاگت خیلی جالبه من که خیلی خوشم اومد امیدوارم همیشه موفق باشی
مگه عشق هم الکی میشه پسر خوب؟؟؟
سلام.چقدر خوبه که اینجا به روز شده......حتما هر وقت آن شدم میام پیشت
این دیگه چی بود؟من که هیچی ندیدم..... منم بازی دیگه.....
منم با نظر ویدا موافقم ایشالا موفق باشی
ما که چشممون چیزی ندید فکر کنم با چشم دل باید ببینیم
وای چرا نصف وبلاگ ها همه جوانان عاشق غمزده هستند .....!!! بابا از این لاک غمزدگی بیاین بیرون . جوان باید شادو پر انرژ ی و پر امید و پر از زندگی باشه
بعضی که دلم شکسته دیدند :
خوشحال شدند !
در دل خویش خندیدند .
به امیر عزیز سلامو خسته نباشید عرض می کنم
دستت مرسی.............
سلام ممنون که به من سر زدید شما هم وبلاگ زیبائی دارید امیدوارم که موفق باشید
سلام...ممنون که بهم سر زدی...بازم اونورا بیا...خوشحال میشم...راستی اگه لوگو منو داخل بلاگ قرار دادی...خبرم کن تا از خجالتت در بیام...موفق باشی.
سلام
البته من عکس رو ندیدم ولی جالب بود.......
سلام آقا بهروز. اگه بگم خیلی ناز بود اقراق نکردم! دستت درد نکنه. شاد باشی
من که عکس رو نتونستم ببینم ولی تما عکس زیباییست. اپدیت کردم خوشحال میشم به من سر بزنی بهروز جان
سلام من نمی تونم عکستو ببینم نمی دونم چرا؟
خوبه یا بده؟
baba ende hoghogh mahoz ast hamash !!
سلام خوبی وب نازی داری بابا ای ول نمیشه از وب شما عکس گرفت چقدر بی معرفت ولی خیلی قشنگه
منتظرتم
سلام. مرسی که بهم سر زدی. موفق و شاد باشی و بازم از این کارا بکن. :)
عجب... شعر قبلیت قشنگ بود ..راجع به اینم نظرم نمیاد ...فعلا نظر دونم هنگ کرده نافرم :)
Salam behrooz jan, kheili ghashang boooood
مثل خودت شعرت عالی بود
می توان همچون عروسک های کوکی بود
سلام..خوبی....عکس زیبایی گذاشتی ...خیلی قشنگه....راستی یه دوری که تو بلاگت زدم دیدم بابا عجب کلاسی داره ..ای ول....خیلی باحال بود .... راستی امیدوارم دیگه بی حوصله نباشی....منم آپدیت کردم....اگه حوصله داشتی بیا پیشم.....
کلمه زیبایی است اگر حقیقت داشته باشد
آلی بود خیلی باحاله
سلام دوست گلم ....امیدوارم که زودتر به عشق زیبات برسی ....بهاری باشی
واقعا خیلی توپه دمت گرم خیلی حال کردم
نمی دانم چرا همه رودهای جهان به قلب من می ریزند
و همه پرنده های عالم در قفسه سینه من به پرواز در می آیند!
چشمان من آیا قدرت باریدن این همه آب را خواهند داست؟
آرواره های خسته من خواهند توانست آواز این همه پرنده را از میان لب ها فریاد کنند؟
خدایا اینجا چه خبر است،
هزاران کودک ترسیده در کنج دلم کز کرده اند!
آخر مردمکان خون گرفته دیده گانم را چقدر به چرخش درآورم
تا نگرانی آنها را باز تابم؟
اینجا زیارتگاه کدام امامزاده است
که این همه آشفته دل بر آن دخیل بسته اند؟
این پارچه های سبز، آبی، زرد، قرمز،
این دردهای رنگارنگ!
آن دست های مهربانی که
این همه زخم را مرهم خواهد نهاد،
کجاست؟
دستان من که حتی نتوانستند لرزش لب هایم را بگیرند!
من به کجا پناه برم؟
چرا هر رهگذری که از کوچه ما می گذرد
در خانه مرا به صدا در می آورد؟
کسی به من بگوید:
من کیمین قاپی سین دویوم؟
salam amir jan
vaghan az webloget lezat bordam movafagh bashi azizam
nemidanam to midani ke dishab ta sahar dar koche bodam nakhabidam , nakhandidam asir ghose bodam .nemidanam to midani ke dishab moghe shamat,govarai vojodat ghose mikhordam na man ba kas,na kas ba man faghat man,ba khoda bodam che sakhti ha keshidam ta haman shab ra sahar kardam
ghorbonet paramis
amire azi kheyli webloge nazi dari
movaffagh bahi
مثل من منم آرام گریستم