دوستت می دارم

به خاطر هر چیز پاک و خوبی که تو داری دوستت میدارم
من به اندازه ی تو تنهایم
نه که پیرانه سرم را هوا و هوسی است !
در بهاران وجودم نشکوفید گلی
تا به خود آمدم ار دور خزان پیدا شد
پیش از آنی که زمستانی و برفی باشد باغ عمرم چه زمستانی شده است!
در نگاهت چیزی است که به رویای سحر گاهی بارانی میماند
در صدایت چیزی است که به آهنگ پر پروانه و عبور ابری ساکت میماند
در صدایت چیزی است که به خواب سوسن ها در حریر شب مهتابی جنگل میماند
چه غروری است در اندیشه و احساس من اینک!
که تو در فکر منی
که خیال تو مرا دور میسازد از ورطه ی تنهایی من
آه ای موج رهایی!
ساحل خسته و تنهای مرا در بر گیر

                              نوشته شده توسط خواهر گلم مطهره