فال می گیرم.با هر چی که دم دستم بیاد وتعدادش از یکی بیشتر باشه .شرطش هم اینه که ندونم فرده یا زوج.مثلا با انگشتهای دست نمی شه.چون تعدادشون معلومه .با دوستش دارم شروع میشه و با دوستش ندارم تموم میشه که این اصلا خوب نیست.
ولی مثلا با دستمالهای باقیمونده تو جعبه دستمال کاغذی میشه ، دستمالها رو دونه دونه می کشم بیرون و می شمارم :دوستش دارم ،دوستش ندارم.دوستش دارم...
و یا با گلبرگهای این گل رز که دیگه کم کم داره پژمرده می شه.شروع می کنم به دونه دونه کندن گلبرگها:دوستش دارم ،دوستش ندارم.دوستش دارم..
وقتی که با دوستش ندارم تموم میشه دلخور می شم و می گم :نه، این قبول نبود.بعد دنبال یه چیز جدید می گردم به این امید که عددش فرد باشه و منو نا امید نکنه.
همین الان با کتابهای تو کتابخونه فال گرفتم ، بعدشم با CDهای روی میز.دیگه هیچ چیزجدیدی این دور وبر نیست که باهاش فال نگرفته باشم .
آهان ،فهمیدم .یه عدد بگین؟سعی کنید فرد باشه لطفا.
منم همین کار را رو می کنم
:)