بی قراری

                            سالها شد که برایت بی قراری می کنم 
سیل اشک و آه را از دیده جاری می کنم
                                                      تا ببینم روی ماهت را به شب های خیال
                         از برای دیدنت فریاد و زاری می کنم 
خوب میدانم که سودی نیست اشک و آه 
                                                      لیک با این شیوه بهرت جان نثاری می کنم
                          وقت دل تنگی تصور می کنم روی تو را
قاب عکسی در خیالم یادگاری می کنم
                                                       مرغ عشق من ز دل تو جان می داد
                             از بهر تو زندگی چه آسان می داد

اگر باشی مهربونم،همدم و عزیز جونم
   واسه سالها که سهله تا قیامت می مونم
      دلخوشم من باز به فردا که با تو باشد دلم
                            تنهای تنها زیر بال آسمون ها
                                                         زیر نور ماه تنها.